Działalność pierwszego proboszcza

 (Źródło: Maszynopis z dnia 20 listopada 1955 r.)

2 lutego 1949 roku rozpoczął tu pracę k­siądz Leon Izdebski, pierwszy proboszcz miejscowy. Zamieszkał on tymczasowo w sąsiedztwie i przystąpił do wyremontowania i częściowego przebudowania dawnej organistówki, która miała służyć za plebanię. Odremontowano też częściowo budynki gospodarcze. Kościół także rozpoczęto dostosowywać do potrzeb katolickich. Zrobiono najpierw trzy ołtarze z desek. W niedługim czasie pospieszyła z pomocą Kuria Ordynariatu i przydzieliła dla tutejszej parafii po dwa ornaty we wszystkich kolorach oraz kapy do nabożeństw. Rozdzielono te rzeczy także na kościoły filialne. Resztę rzeczy trzeba było stopniowo kupować z ofiar składanych chętnie na te cele przez Parafian.

Od 1949 do 1951 roku kupiono lub zrobiono na miejscu : nową monstrancję pozłacaną, kielich całkowicie złocony, drugi poniemiecki, puszki złocone do Sanctissimum, Custodium złocone, naczynka do chrztu świętego, trybularz, krzyżyki ołtarzowe / 4 /, lichtarze, chrzcielnicę, dzwonki harmonijne, katafalk na nabożeństwa pogrzebowe z trumną / składany /,dwa portatyle, konfesjonał, dwie chorągwie procesyjne i jedna żałobna, baldachim haftowany, dwa feretrony, pełny komplet żłóbka Chrystusowego, figura Zmartwychwstałego, trzy alby, dwie komże, bielizna kielichowa i jeszcze inne drobne rzeczy potrzebne w kościele. Zakupiono także karetę dla łatwiejszego obsługiwania kościołów filialnych. Obecnie nie nadaje się ona do użytku z powodu zniszczenia.

Pierwsza wizytacja pasterska odbyła się 1 lipca 1950 roku. Dokonał jej administrator apostolski dla diecezji gorzowskiej, ksiądz doktor Edmund Nowicki, który udzielił także sakramentu bierzmowania.

W lutym 1952 roku zakończył pracę w parafii pierwszy proboszcz, ksiądz Leon Izdebski, który odszedł do Barlinka, jako proboszcz. Miesiąc czasu Parafianie czekali na nowego duszpasterza.

Źródło: Maszynopis z dnia 20 listopada 1955 r.