Wstąpienie Chrystusa do  chwały Ojca jest zwieńczeniem Jego  ziemskiej  drogi . Zmartwychwstały  Pan  po  przejściu  z  tego  świata  do  nieba nie  przestaje  być jednak obecny  w życiu Kościoła. Wzbudźmy  wiarę , że Jezus Chrystus jest z nami  po  wszystkie dni aż do skończenia  świata.

Liturgia dzisiejszej niedzieli ponownie zabiera nas do Wieczernika. W jego intymnej atmosferze Jezus zapewnia o miłości Ojca i obiecuje przyjście Duch Św., który przypomni uczniom Jego słowa.

Ewangelia dzisiejszej niedzieli zabiera nas do Wieczernika. Jezus zapewnia swoich uczniów o swojej gotowości oddania życia i pozostawia im zobowiązanie: ,,Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem''.

Ewangelia dzisiejszej niedzieli stawia przed naszymi oczami Chrystusa - Dobrego Pasterza, który zapewnia opiekę tym wszystkim, którzy Mu zaufali. ,,Moje owce nie zginą na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki''. Wsłuchani w słowa Jezusa prośmy o umocnienie naszej wiary i dar przylgnięcia do Boga całym naszym życiem.

"Dzieci, macie coś do jedzenia?'' - pyta Zmartwychwstały Chrystus nad Jeziorem Galilejskim. Czuły sposób, w jaki Pan zwraca się do uczniów, jest wstępem do obfitego połowu ryb. W ewangelicznej scenie ujawniają się Boża hojność, także wezwanie do wiary i misji.

Pan Bóg okazywał miłosierdzie chorym, cierpiącym i dręczonym przez złe duchy, których przynoszono do apostołów. Rosła liczba ,,przyjmujących wiarę w Pana'', ,,a wszyscy doznawali uzdrowienia ,,Wchodząc w Eucharystię wszyscy zanurzamy się w morzu Bożego miłosierdzia.

Weselcie się, zastępy aniołów w niebie! Weselcie się, słudzy Boga". Wezwanie do radości jest nieodłączne od prawdy, którą wspominamy w całym Kościele. Chrystus zmartwychwstał, zwyciężając panowanie śmierci i zła. Niech ta nowina otworzy nasze serca na obecność Tego, który przychodzi, aby nas zbawić.

Razem z całym Kościołem wspominamy dziś wjazd Jezusa do Jerozolimy. Chrystus przemienia tragiczne okoliczności swojego życia w dar miłości. U progu Wielkiego Tygodnia wzbudźmy w sobie pragnienie kroczenia za pokornym Panem, aby uczestnicząc w Jego męce, mieć udział w tajemnicy Jego zmartwychwstania.

Bóg udziela Kościołowi obficie swoich darów i zaprasza nas do radości. Mamy jednak świadomość, że bez nawrócenia nie sposób otworzyć się na to doświadczenie. Prośmy w naszych modlitwach o łaskę życia w prawdzie o własnej grzeszności i mocy Bożego miłosierdzia.

Pokuta i nawrócenie - to jedno z najbardziej wypowiadanych słów w Wielkim Poście. Odnoszą się do samej istoty chrześcijańskiego życia - wiary, która otwiera na przemieniającą moc Bożej miłości. Niech rozpoczynające się dzisiaj rekolekcje parafialne i szkolne pomogą nam w naszym nawróceniu. Dlatego zapraszam wszystkich parafian w imieniu własnym oraz ks. Rafała na nauki rekolekcyjne od dzisiaj do środy włącznie.

W naszej wielkopostnej wędrówce docieramy dziś na górę Tabor, gdzie Pan przemienił się wobec wybranych uczniów. To wydarzenie jest zapowiedzią zmartwychwstania - światłem, które przychodzi z przyszłości, aby oświetlić naszą teraźniejszość, aby umocnić i utwierdzić w wierności Chrystusowi.

Liturgia słowa ukazuje dzisiaj zwycięstwo Jezusa nad złem. Kuszony na pustyni przez diabła, sprzeciwia się wszelkim jego podszeptom, wskazując nam walkę duchową jako drogę ku prawdziwej wolności. Na początku Wielkiego Postu wzbudźmy pragnienie przylgnięcia do naszego Mistrza i Pana, który ma moc oddalić wszelkie zło i zamęt z naszego życia.

,,Czemu to widzisz drzazgę w oku swego brata, a nie dostrzegasz belki we własnym oku?'' - pyta Jezus swoich uczniów, chcąc skierować ich  uwagę, na  konieczność wewnętrznej odnowy. Zbliżający się Wielki  Post to kolejna okazja  do  tego  by wejść na  drogę  pokuty i  nawrócenia. Prośmy dobrego Boga, aby nie był to czas jałowy przez nas stracony.

Każdego dnia doświadczamy Bożego Miłosierdzia. Otworzyliśmy dzisiaj oczy. Bóg nam dał nowy dzień, mówi do nas karmi Eucharystią, przebacza grzechy. Wiele znaków Jego Miłosierdzia nie rozpoznajemy, co nie  pomniejsza Jego hojności i wielkoduszności. Najważniejszym Jego pragnieniem jest to, byśmy nawracając się, poznali Go, wybrali i pokochali.

Dzisiejsza liturgia słowa ukazuje fundamenty szczęśliwego życia. Ufność złożona w Bogu i droga ewangelicznych błogosławieństw sprzeciwiają się logice świata, w którym żyjemy. Otaczający nas chaos nie sprzyja radykalizmowi, ale to właśnie słowo Jezusa wskazuje najpewniejszą z dróg.

,,Na Twoje słowo zarzucę sieci''- odpowiada Piotr na prośbę Jezusa w dzisiejszej Ewangelii. Posłuszeństwo słowu Chrystusa i  gotowość, by je wprowadzić w życie, to podstawowe zadanie chrześcijanina. U progu nowego  tygodnia naszego życia wzbudźmy w sobie szczerą intencję wsłuchania się w słowa Pana i prośmy o dary potrzebne do ich realizacji.