W dzisiejszej Ewangelii wg Św. Marka Pan Jezus jest ukazany jako Dobry Pasterz, który troszczy się nie tylko o swoje owce, ale i o Apostołów mówiąc do nich "Pójdźcie wy sami osobno na miejsce pustynne i wypocznijcie nieco". Czas zasłużonego wypoczynku i wakacji ma nam pomóc w odzyskaniu sił duchowych i fizycznych.

W dzisiejszej liturgii usłyszymy, że Bóg w Chrystusie wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem. Przeznaczył nas dla siebie, jako synów z miłości. Gromadząc się na tej Eucharystii w imię Jezusa Chrystusa otwórzmy się na tę miłość. 

Jezus, gdy przyszedł do swojego rodzinnego miasta, spotkał się z powątpiewaniem i niedowiarstwem - "skąd On to ma?" - pytali ludzie. My gromadzimy się wokół Niego na niedzielnej Eucharystii, nie tylko chcemy Go słuchać, lecz również doświadczać Jego mocy. Otwórzmy nasze serca na Jego działanie.

W walce pomiędzy życiem a śmiercią Bóg jest zawsze po stronie życia. Tego biologicznego i tego duchowego, bo stworzył człowieka dla nieśmiertelności na wzór swojej własnej. Jezus, który za swego ziemskiego życia powodowany miłością wskrzeszał umarłych, zadał ostateczny cios śmierci przez swoją mękę i zmartwychwstanie. Każda Eucharystia przypomina, jak cenne jest dla Boga życie każdego  człowieka i jak wielkim kosztem Jezus dał nam życie wieczne.

Królestwo Boże jest jak ziarnko gorczycy - najmniejsze ze wszystkich nasion na ziemi, które wyrasta na drzewo potężniejsze od innych. Z naszą wiarą, często tak słabą, małą i niepozorną, jest podobnie. Dzięki łasce Boga, który troszczy się o każdego z nas, możemy wzrastać i nieustannie budować wspólnotę wiary.

Boże spojrzenie na rzeczywistość jest realne, a zarazem pełne nadziei. Słowo Boże, uwzględniając i ciemne strony naszej osobowości i trudności, z jakimi się borykamy, uczy nas patrzeć na wszystko z  perspektywy ostatecznego zwycięstwa Jezusa, który niszczy dzieła diabła. Chrześcijańska nadzieja nie jest tanią pociechą, ale opartą na objawieniu Bożym pewnością, że możemy wybrać nie klęskę i śmierć, ale życie w bliskości Boga w Jego Królestwie.

W Wielki Czwartek, w atmosferze wielkiej powagi, w kontekście zbliżającej się męki Jezusa, wspominamy ustanowienie sakramentu Eucharystii. Dziś w radosną uroczystość Ciała i Krwi Pańskiej, gdy ofiara Jezusa uobecnia się dla nas we Mszy Św. W SPOSÓB BEZBOLESNY I BEZKRWAWY, koncentrujemy się już nie tyle na Jego męce, ile na zbawczych jej owocach, których pragniemy i o których chcemy zaświadczyć, publicznie idąc za Jezusem w uroczystej procesji.

,,Nie otrzymaliście ducha niewoli, by się znowu pogrążyć w bojaźni, ale otrzymaliście Ducha przybrania za synów, w którym możemy wołać ,,Abba, Ojcze'' - usłyszymy dzisiaj w liturgii słowa. Jako wspólnota ochrzczonych w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego gromadzimy się na tej Eucharystii, aby na nowo odkryć swoje Boże dziecięctwo.

,,Gdy przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy''- powiedział Jezus do uczniów, zapowiadając Zesłanie Ducha Świętego. Zgromadzeni na Eucharystii zawsze dostępujemy tego szczególnego działania Ducha, którego owocami są ,,miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie''. Radujmy się w tymże Duchu, a zostaniemy doprowadzeni przez Niego do prawdy o nas samych.

Okres paschalny prowadzi od Wielkanocy do Pięćdziesiątnicy, ale pomiędzy nimi przypada Uroczystość Wniebowstąpienia Jezusa, która w żadnym wypadku nie powinna uchodzić naszej uwadze! Jezus w swym uwielbionym Ciele wchodzi do chwały Ojca. Dopełnieniem historii życia, które dał nam Bóg, jest według Jego planu nie tylko zbawienie naszej duszy, ale też i ciała.

Dar odkupienia jest całkiem darmowy. Nie my pierwsi umiłowaliśmy Boga. To Jego miłość wobec nas jest pierwsza i zaofiarowana bez jakichkolwiek naszych uprzednich zasług większość z nas otrzymała sakrament  chrztu w niemowlęctwie i być może traktujemy to jako coś oczywistego. Tymczasem jest to znak Bożej łaski udzielonej nam za darmo. Eucharystia, w której uczestniczymy jest darem miłości Pana Boga.

Gromadzimy się na Świętej Uczcie, by świętować Dzień Pański... Bóg jest  większy niż nasze serca i zna wszystko''- usłyszymy w dzisiejszej liturgii słowa. Niech ta świadomość pomaga nam coraz bardziej otwierać się na  działanie Bożej łaski w naszych sercach.

Spotykamy się w radosnym czasie wielkanocnym, by świętować pamiątkę Zmartwychwstania Pana Jezusa. On  jako Dobry Pasterz, gromadzi nas tutaj razem i zaprasza byśmy za Nim wyruszyli w drogę: ze śmierci do  życia. Owca, która ma się powtórnie narodzić do życia, to każdy z nas, który został odkupiony najdroższą Krwią Zbawiciela na drzewie krzyża.

Kolejna niedziela wielkanocna, jak każdy pierwszy dzień tygodnia należy do Pana. Dobrze, że tu jesteśmy i pragniemy oddać Zmartwychwstałemu to, co wydarzyło się od ostatniej Eucharystii i to co czeka nas w najbliższym czasie. Mamy zatem kolejną możliwość oddania Bogu naszego czasu, by zyskać Jego wieczność. Oddajemy znaną przeszłość, nieznaną przyszłość i trwającą teraźniejszość!

Św. Jan Paweł II ustanowił przed laty II Niedzielę po Wielkanocy jako niedzielę Bożego Miłosierdzia, którego Apostołką została św. Siostra Faustyna KOWALSKA. W kościele filialnym na Wysokim znajdują się jej relikwie. Oddamy Jej dzisiaj należną cześć zawierzając całą parafię, wszystkie nasze rodziny Chrystusowi, wypowiadając "Jezu ufam Tobie". 

"Oto dzień, który Pan uczynił, radujmy się w nim i weselmy". Pełni radości paschalnej stajemy wokół ołtarza Chrystusa, by świętować w liturgii Jego chwalebne Zmartwychwstanie. To szczytowy punkt nie tylko w dziejach świata, ale całego wszechświata. Chrystus skruszywszy więzy śmierci, jako zwycięzca wyszedł z otchłani.